Het ontstaan van ‘’Lichtpuntjes’
Het is al heel wat jaren geleden, dat ik deel uitmaakte van cabaretgroep ‘De Eigen Bijdrage’. Deze cabaretgroep bestond uit medewerkers in de (ouderen)zorg en heeft ruim 20 jaar lang door het hele land met succes opgetreden voor personeel en/of vrijwilligers die actief waren in de zorg. In die 20 jaar heeft de groep ook regelmatig opgetreden tijdens symposia in grote, bekende zalen en theaters in Nederland, zoals de Doelen, het Zuidpleintheater, het Bibliotheektheater in Rotterdam en de Beatrix Jaarbeurszaal in Utrecht, het World Trade Centre in Den Haag, de Reehorst in Ede en de Flint in Amersfoort. Eenmaal was er een optreden voor de KRO-tv. De cabaretgroep was een grote hobby van 8 mensen.
Inmiddels zijn er van deze hechte vriendengroep 3 mensen (te jong) overleden en zijn de herinneringen aan een mooie tijd nog over bij de nog in leven zijnde leden. Ik schreef regelmatig (lied) teksten voor de groep en onze geweldige pianist zette daar dan muziek op. De groep heeft een CD ‘Disisus’ in eigen beheer uitgebracht.
Het eerste gedicht
In het jaar 2000 werd één van mijn schoonzusjes ernstig ziek en overleed ook in dat jaar. Ik schreef een gedicht voor haar met de titel ‘Voor jou’. Dat gedicht verdween na haar overlijden in een lade en er werd nog maar weinig naar omgekeken. Totdat ik in 2005 op internet las dat bij www.gedichtensite.nl Christelijke gedichten werden gevraagd.
Omdat het gedicht voor mijn schoonzusje ‘Voor jou’ een spiritueel tintje had, stuurde ik het gedicht in. Ik kreeg er veel reacties op en de redactie van http://www.gedichtensite.nl/ vroeg mij of ik vaker een Christelijk gedicht wilde insturen. Na aanvankelijke aarzeling heb ik dat gedaan en steeds waren de reacties positief. De redactie moedigde me aan om door te gaan, want in het jaar 2007 werd door de gedichtensite een ‘dichter van het jaar’ gekozen. Er schreven toen 600 dichters op de site en ik kwam ex aequo op de eerste plaats terecht.
Gedichtenbundels
Ik besloot om Christelijke gedichten te blijven schrijven en in te sturen en inmiddels heb ik twee gedichtenbundels met Christelijke gedichten uitgegeven, te weten ‘De trein van het leven’ en ‘Schelpjes’. Het zijn gedichten over geloof, hoop, liefde, troost, vertrouwen, gelijkwaardigheid van alle mensen, vrijheid in geloof, onzekerheid en twijfel. Vanuit mijn vrijzinnig protestantse achtergrond (Remonstrant) kleur ik de gedichten in zonder dogma’s en vooroordelen, waarbij ik er voor probeer te zorgen dat de gedichten toegankelijk blijven voor iedereen. Ook van niet gelovige mensen ontvang ik vaak positieve reacties. Het maakt volgens mij niet uit of iemand Christelijk, Islamitisch, Joods of atheïst is. Ieder heeft een persoonlijk geloof, dat bij hem of haar zelf begint en als we dat in respect voor elkaar beleven, dan zou alle onderlinge strijd tussen de vele geloven en ook niet geloven (wat ook een geloof is), niet meer bestaan.
Mijn gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’ is op 20 december 2016 verschenen en bevat gedichten over de ouderenzorg (verpleeghuiszorg, dementie). Inmiddels zijn de 1000 exemplaren van de bundel uitverkocht en heb ik in 2021 met de uitgever besloten een nieuwe gedichtenbundel ‘Parels in de mist’ te gaan schrijven. Deze bundel is in november 2021 verschenen. Een bundel met ruim 100 herkenbare en toegankelijke gedichten over dementie.
Tot slot
Ik hoop dat je de gedichten op deze eigen website zal waarderen en ik stel het op prijs om reacties te ontvangen. Als je nieuwsgierig bent geworden naar mijn gedichtenbundels, dan kun je onder de rubriek ‘gedichtenbundels’ meer informatie vinden over deze bundels en kun je lezen hoe ze te bestellen zijn. Je mag mijn gedichten natuurlijk gebruiken, maar omdat er copyright op de gedichten zit moet je wel mijn naam er bij vermelden.
Hieronder staat het gedicht dat ik schreef voor mijn in 2000 overleden schoonzusje Monique
Voor jou
Ik probeer voor jou te bidden,
maar ik voel dat het niet gaat.
Want hoe kan een God dit toestaan,
als Hij werkelijk bestaat?
Met mijn ingehouden woede
zoek ik naar een sprankje licht
en in eindeloze twijfel
doe ik dan mijn ogen dicht.
En terwijl ik me dan afvraag:
‘God wat heeft dit nou voor zin?’
Denk ik: ‘Zit ik nou te bidden
tegen beter weten in?’
‘t Leven sloeg een eigen weg in
niet de weg die jij verkoos.
Een weg naar het onbekende,
maakt het leven kwetsbaar, broos.
Ook al lijkt die weg verlaten,
zie je niemand om je heen.
Voel de liefde van de mensen,
want je loopt heus niet alleen.
En de sporen die je nalaat
naar bestemming ‘onbekend’,
laten zien aan je geliefden
dat je heel erg dapper bent.
Ik probeer voor jou te bidden
en voel dat het moeizaam gaat.
Ik weet echt niet of het helpt,
maar het kan toch ook geen kwaad?
Dan voel ik de woede zakken
en ik word van binnen kalm.
Ondanks machteloze twijfel
grijp ik toch die laatste halm.
Ik vraag God om jou te helpen,
waar de weg je ook toe leidt
en bewonder door mijn tranen
steeds jouw grote dapperheid
Nu we jou los moeten laten
wil ik als jij: ‘Dapper zijn.’
Maar nu zelfs die halm geknapt lijkt
voel ik mij ontzettend klein.
Toch weet ik, heel diep van binnen:
‘Achter ‘s mensen horizon,
staat jouw naam in gouden letters
bij een liefdevolle Bron.
Die je hand pakt en je troostend
warmte, rust en vrede geeft.
Waar wij hopend op vertrouwen
als jij verder in ons leeft.’
© Hans Cieremans
