Pasen – Lichtpuntjes

Pasen in het verpleegtehuis

Symboliek voor ’t nieuwe leven,
Pasen is het feest van hoop.
Maar wat kan ik daarvan terugzien,
als ik in ’t verpleeghuis loop?
Want waar kun je nog op hopen,
als de mist steeds dichter wordt?
En de toekomst van het leven,
is daar zwaar en nog maar kort.

Hopen mensen die daar wonen,
op nieuw leven na de dood?
Kun je daar wel op vertrouwen
of acht je die kans niet groot?
Zekerheid, ontkenning, twijfel:
‘Pasen is het feest van hoop’.
Hoop dat het misschien wel goed komt,
na een lange levensloop.

Laten we dus Paasfeest vieren,
ook in het verpleegtehuis.
Ondanks alle pijn en twijfel
en een zwaar te dragen kruis.
Zet op tafel voorjaarsbloemen
geef een ei bij het ontbijt
met de hoop op een nieuw leven,
ergens in de eeuwigheid.

Nieuwe toekomst

Plassen vol bebloede tranen
op de weg waar ik op loop.
’t Is de weg naar Uw mysterie,
leidend naar de nieuwe hoop.
Deze weg, niet te bevatten
vol verdriet en duisternis,
heeft bestemming ‘nieuwe toekomst’,
door Uw groot geheimenis.

’t Is de toekomst van de vrede,
van de overwonnen dood.
Ach, ik zal het nooit begrijpen
en mijn twijfel is soms groot.
Wil mij ondanks twijfel leiden,
door de plassen van verdriet.
Naar het wonder van de Pasen,
ook al snap ik het soms niet.

Want wil ik heel graag geloven,
dat die toekomst er wel is.
Dat geloof, de hoop en liefde
opstaan uit de duisternis.
Houd mij vast terwijl ik zoekend
mij een weg baan naar dat doel.
Zodat ondanks al mijn twijfel,
ik Uw ‘nieuwe toekomst’ voel.

Pasen in onze tijd

Het lege graf
is symbool voor het hopen,
dat licht het duister verdrijft.
Een schone lei,
de toekomst ligt open,
die tot in de eeuwigheid blijft.
Maar is dat waar,
het duister verdreven?
Wordt daar nog iets van gemerkt?
Want de wereld waar wij nu in leven
lijkt eeuwigheid soms zelfs beperkt.

De vluchteling,
de oorlog, de rampen,
het onrecht en al het geweld.
En hongersnood
waar mensen mee kampen,
waarbij een leven niet telt.
Een stervend kind,
verdriet en het lijden,
waar is het licht dat het won?
We zijn alsmaar bezig
met duister bestrijden,
geen sprankje te zien van de zon.

Maar…………

De lente komt
een lammetje dartelt,
het vogeltje komt uit zijn ei.
De bloesem bloeit,
een baby’tje spartelt,
de donkere winter voorbij.
Op weg naar het licht
dat nooit zal verdwijnen.
Licht dat de Pasen ons geeft.
Een toekomst van hoop
waar het licht op zal schijnen
op alles wat ademt en leeft.

Paasmysterie

Het leven heeft de dood verslagen,
het licht de diepe duisternis.
Paasfeest, feest van duizend vragen
wonderlijk geheimenis.
Voor de mens niet te doorgronden:
‘Overwinning op de dood,
vergeving van de aardse zonden.’
‘t Paas-mysterie is zo groot.

Eén Mens moest die lasten dragen,
gaf Zijn leven daarvoor prijs.
Maar er blijven duizend vragen,
vragen zoekend naar bewijs.
Zijn wij niet als Thomas mensen,
ziende blind en horend doof?
Want bewijzen die wij wensen,
zijn bewijs van klein geloof.

‘t Heeft geen zin te redeneren,
zet de Paas-boodschap centraal.
Wonder-Pasen wil ons leren:
‘Er is hoop voor allemaal.’
Pasen biedt ons licht, nieuw leven,
uitzicht op de eeuwigheid.
Zo wordt toekomst ons gegeven.
Pasen dat de mens bevrijdt.