Auteur: Hans Cieremans

Oostland literair is een collectief van schrijvers en dichters in de regio Lansingerland en Nootdorp-Pijnacker. Ik heb een aantal jaren deel uitgemaakt van dit collectief en met elkaar hebben we al meerdere verhalen en gedichtenbundels uitgegeven. Naast de gezamenlijke bundels hebben de schrijvers en dichters ook hun eigen boeken uitgegeven. Kijk eens op http://www.oostlandliterair.nl/ en laat je verrassen.

 

Vanwege gezondheidsredenen kan ik voorlopig nog geen presentaties geven

Meerdere malen heb ik met mijn gedichten presentaties gehouden. Ik vind dat heel leuk om te doen. Ik vertel iets over het ontstaan van de gedichten en natuurlijk draag ik  ook een aantal gedichten voor. Er is altijd gelegenheid tot het stellen van vragen. Als je belangstelling hebt mail me dan even en dan maken we wellicht een afspraak. Mijn e-mailadres is h.cieremans@hotmail.com

Hier ben ik echt trots op

Het geheugenvenster (www.geheugenvenster.nl)

Dementievriendelijk 24/7 muziek-, beeld- en activiteiten aanbod via de eigen TV   Kijk op  https://geheugenvenster.nl/

Er zijn van die momenten dat bewoners in psycho-geriatrische verpleeghuizen en ook mantelzorgers behoefte hebben aan een arm om hen heen. Aan woorden van troost en begrip wanneer zij zich verdrietig, onbegrepen of zelfs machteloos voelen. Dan is het fijn wanneer je als verzorgende of medewerker een activiteit kunt bieden om ruimte te geven aan deze gevoelens of de verwerking daarvan. Speciaal voor deze situaties ontwikkelden wij een nieuwe levensbeschouwelijke activiteit in het STV Activiteiten aanbod. Met trots presenteren wij: Troostgedichten! Want poëzie verrijkt het leven. Dichtkunst laat je beleven, verandert je blik, je wordt erdoor geraakt of geïnspireerd. Woorden geven betekenis aan gevoel, aan wat er om je heen of in jezelf gebeurt. De gedichten in dit project worden voorgedragen door Anne van Egmond (oud-radiopresentatrice) en Jan van Veen (bekend van Candlelight)

Omdat het soms moeilijk is om woorden te vinden, is het fijn wanneer anderen gevoelens of ervaringen heel treffend weten te verwoorden. Dat is zo met de prachtige gedichten van Hans Cieremans. Verhalen over geloof, hoop, liefde, troost, vertrouwen, gelijkwaardigheid, vrijheid, onzekerheid en twijfel. Zij vormen de basis van deze nieuwe activiteit die je individueel of met elkaar kunt doen.
De gedichten komen uit mijn bundels ‘Vergeet me nietjes’ en ‘Parels in de mist’. De ‘Vergeet me nietjes’ zijn al geruime tijd uitverkocht, maar kijk op mijn website ‘Lichtpuntjes’(www.hanscieremans.nl) hoe je de ‘Parels in de mist’ kunt bestellen.

Ik ben er daarom supertrots op dat mijn gedichten op het ’geheugenvenster’ zijn te beluisteren

Na de aanslagen in Parijs op 13 november 2015 plaatste ik het gedicht ‘Samen leven’ uit de bundel schelpjes op Facebook. Het gedicht ging viraal met duizenden ‘likes’ en werd ook duizenden keren gedeeld. Maar elke keer opnieuw gebeurt er iets in de wereld, waardoor het gedicht weer actueel is en dat zal voorlopig wel zo blijven.

Als ik ‘God’ zeg, zeg jij ‘Allah’,
ik zeg ‘kerk’, jij ‘moskee’.
Ik eet ‘kerstkrans’, jij ‘baklava’,
jouw ‘imam’, mijn ‘dominee’.

Ik zeg ‘Jezus’, jij ‘Mohammed’,
ik lees ‘Bijbel’, jij ‘Koran’
Mijn kind ‘Jan’ heet bij jou ‘Achmed’.
‘vasten’ noem jij ‘ramadan’.

‘Schriftlezing’ heet ‘reciteren’.
Ik kook ‘westers’, jij ‘halal’.
‘Suikerfeest’ of ‘kerstfeestsferen’,
jij ‘kebab’, ik ‘bitterbal’.

Laat verschillen ons niet scheiden,
maar zoek wat ons samen bindt.
Zoek de God die ons wil leiden,
die verschillen overwint.
________________________________________________________________________

Mag ik dan bij jou (Dementie-versie

Als het mistig wordt
en als ik dan ga dwalen.
Mag ik dan bij jou?
Als ik eenzaam ben
en ik niet word begrepen.
Mag ik dan bij jou?
Als ik verdrietig word
en niemand weet een reden.
Mag ik dan bij jou?
Als ik onrustig ben,
omdat ik alles kwijt ben.
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij je schuilen,
als ik het niet meer weet.
En ook als ik moet huilen
als ik je naam vergeet.
Want als ik bij jou mag,
als jij mijn angsten sust
en mij je aandacht geeft,
dan kom ik weer tot rust.

Als de tijd verdwijnt
en ik me niets herinner.
Mag ik dan bij jou?
Als ik niet zeggen kan,
wat ik wou vertellen.
Mag ik dan bij jou?
Als de mist optrekt,
omdat het einde nadert.
Mag ik dan bij jou?
Als ik jouw liefde voel
en ik voel me veilig.
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij je schuilen,
als ik het niet meer weet.
En ook als ik moet huilen
als ik je naam vergeet.
Want als ik bij jou mag,
als jij mijn angsten sust
en mij aandacht geeft,
dan kom ik weer tot rust.

Als het einde komt
en als ik dan bang ben
Mag ik dan bij jou?
Als het einde komt,
wil jij dan niet vergeten:
Ik hield heel veel van jou!

https://www.hanscieremans.nl/2018/07/25/dementie-mag-ik-dan-bij-jou/

———————————————————————————————

En nog een bijzondere reactie uit Suriname

Geachte heer Cieremans,

Wij zijn een christelijk schoolbestuur in Suriname verantwoordelijk voor 66 scholen in geheel het land. Thans zijn wij bezig met het ontwikkelen van lesmateriaal voor een nieuw te introduceren vak Levensbeschouwelijke Vorming voor onze LBO en Mulo scholen.

Wij zouden graag uw gedicht ‘Als ik zeg God, zeg jij Allah’ in het lesboek voor de 1^e klas leerlingen willen gebruiken. Hierbij vragen wij u toestemming waarbij wij uiteraard aan bronvermelding zullen doen uw gedicht voor onze leerlingen te mogen gebruiken in het lesboek voor het vak Levensbeschouwelijke Vorming. Wij rekenen op een positieve reactie uwerzijds en zijn gaarne bereid eventuele vragen te beantwoorden.

Wij danken u bij voorbaat voor uw medewerking

Het voorwoord van ‘Parels in de mist’ is geschreven door Gerdie Verbeet (oud 2e Kamervoorzitter)
Voor de gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’ staat op de cover een quote komen van Hugo Borst, die de gedichten uit deze bundel ‘ontroerend goed’ noemt. Hugo Borst heeft het succesvolle boek ‘Ma’ geschreven, dat gaat over zijn inmiddels overleden moeder, die dementie had.
In beide bundels staat een aanbeveling van Prof. dr. Hans Becker (Oud Bestuurder en Directeur van Humantas Rotterdam)

Ik werd voor bepaalde bijzondere (helaas vaak verdrietige) gebeurtenissen gevraagd om een gedicht te maken. Vanwege de privacy ga ik hier verder niet op in. Maar ik vond het ondanks het verdriet wel heel eervol om dit te mogen doen. Regelmatig worden er gedichten gebruikt en dat mag van mij, maar wel graag met naamsvermelding