Mijn verdriet dat is de vreugde
die jij mij in ‘t leven bracht.
‘k Zie je , hoor je, voel je, mis je
in gedachten dag en nacht.
Daar ben jij verborgen tastbaar,
in een wereld zonder tijd.
Ik leef met herinneringen
in de rauwe werk’ lijkheid.
En in die herinneringen
zit gemis, liefde en dood.
Liefdesvreugde is het sterkste,
onvoorwaardelijk en groot.
Grenzeloos in mij verweven,
daarop krijgt de dood nooit vat.
Mijn verdriet is daarom vreugde,
dat ik jou heb lief gehad.
Mijn verdriet is naast jouw heengaan
dus jouw liefde die ik mis,
diep in mij veilig verborgen,
waar ze voor mij tastbaar is.
Dat geeft troost als ik moet huilen,
het geeft moed, het geeft me kracht.
‘k Zie je, hoor je, voel je, mis je,
in gedachten dag en nacht.
© Hans Cieremans
