bedreigde ik

De bedreigde ‘ik’

Vroeger was ik levenslustig,
vrolijk, warm en toegewijd
Nu ben ik vooral onrustig
heel verward, van alles kwijt.
Ik lijk zelfs mijn ‘ik’ verloren,
dat ontken ik, ’t maakt me boos
En deskundige doctoren,
staan volkomen machteloos.

‘U moet er mee leren leven,
pluk de dag zolang het kan’.
Dat advies werd mij gegeven
en nou ja, wat moet ik dan?
Ik zoek nu naar leuke dingen
maar die zie ik zelden meer,
‘k vind ze in herinneringen,
toekomst kijken, dat doet zeer.

Steeds vaker ga ik vergeten
namen die ik niet herken,
dingen die ik eigenlijk moet weten,
soms weet ik niet waar ik ben.
Steeds meer lijkt me niet te lukken,
dingen die ik vroeger deed.
Hoe moet ik de dag dan plukken,
als ik dat zelfs niet meer weet?

Steeds vaker denk ik gelaten:
‘’t Is een harde levensles.
Boos ontkennen zal niet baten
in mijn dementieproces.
Wat mijn leven niet bespaarde,
is een toekomst vol gemis.
Ik moet daarom wel aanvaarden
wat zo onaanvaardbaar is’.

© Hans Cieremans