Talloos zijn de ‘waarom’-vragen,
waar geen antwoord voor bestaat.
‘Waaroms’ die je zelf moet dragen,
waar de zin je van ontgaat.
‘Waaroms’ die je hersens kwellen
je geen reden van beseft.
Waarbij niemand kan vertellen,
waarom jou die ‘waaroms’ treft.
Maar je ‘waaroms’ kun je delen,
met degeen die naast je staan.
Want als jij zijn er zovelen,
die jouw ‘waaroms’ niet ontgaan.
Die jouw ‘waaroms’ zelfs herkennen,
en die zien hoe jou dat raakt.
Die ook weten; ‘’t Zal nooit wennen’,
voor wie ‘t zelf heeft meegemaakt.
Zo helpen ze je te aanvaarden
wat zo onaanvaardbaar lijkt.
En hun steun bewijst zijn waarde,
naarmate de tijd verstrijkt.
Eens dan kan je wond iets helen,
als ‘t besef langzaam beklijft.
Hoewel ondanks ‘waaroms’ delen,
is het litteken dat blijft.
Talloos zijn de ‘waarom’-vragen,
waar geen antwoord voor bestaat.
‘Waaroms’ die je zelf moet dragen,
waar de zin je van ontgaat.
Maar ze horen bij het leven,
’t gaat soms anders dan je wilt,
En door elkaar steun te geven
wordt het ‘waarom’ toch wat mild.
© Hans Cieremans
