De Alzheimerboot is op drift in het water,
de koers wordt bepaald door het lot.
De dichte mist maakt het lot delicater,
kompas en het roer zijn kapot.
De boot is de open zee opgedreven,
een speelbal van golven en wind.
De mensen aan boord moeten daar overleven,
door wanhoop en angsten verblind.
Er heerst aan boord onzekerheid, spanning,
waar drijft de boot nu naartoe?
Onrustige mensen, weinig bemanning,
hulp is geboden, maar hoe?
Zoveel aan boord is stuk of gebrekkig,
daar wringt voortdurend de schoen
Het schip is stuurloos, de mist is hardnekkig,
en niemand kan daar iets aan doen.
De Alzheimerboot moet naar veilige haven,
waar het kompas wordt geheeld.
Waar wanhoop en onrust worden begraven,
lief en leed worden gedeeld.
Het roer moet gemaakt en zal koers bepalen,
het lot van de angsten voorbij.
Het koers is de liefde, zonder verdwalen,
en aan het roer daar staan wij.
© Hans Cieremans
