In Alzheimerland
zijn namen vergeten,
gezichten zijn daar onbekend.
De tijd staat er stil,
het mist alle dagen,
zodat je niet weet waar je bent.
In Alzheimerland
leven de mensen,
waarbij herinnering faalt.
Wat was en wat is
zijn in de verwarring
omdat ze in tijd zijn verdwaald.
In Alzheimerland
zijn aandacht tekorten,
waardoor er houvast verbleekt.
Er is behoefte
aan zorg en aan liefde ,
die er zo vaak nog ontbreekt.
In Alzheimerland,
is veel angst en boosheid,
de dag is met leegte gevuld.
De mensen zijn daar
alleen maar bereikbaar,
met een eng’ lengeduld.
In Alzheimerland
zijn veel mensen samen
en toch zijn ze alleen.
’t Ontbreekt aan vertrouwen,
herkenning en inzicht
geen mens wil naar dat land heen.
In Alzheimerland
is hulp keihard nodig,
laat ze niet staan in de kou.
Al zijn ze ver heen,
of boos, achterdochtig
Ze hebben behoefte aan jou.
© Hans Cieremans
