Ik zou graag eens bij jou kijken,
ginds achter de horizon.
Zomaar weten of het goed gaat,
‘k wou dat ik dat even kon.
Of ben jij daar niet te vinden,
is er niets meer na de dood?
’t Is een groot geheim voor ieder
een mysterie levensgroot.
Stiekem hoop ik op een plekje
waar je heel gelukkig bent.
Waar je mij weer kunt omhelzen,
zoals wij waren gewend..
Nu zie ik je in mijn dromen
en ondanks vertwijfeling,
leef je zo voort in gedachten,
diep in mijn herinnering.
Ik zou graag eens bij jou kijken,
ginds achter de horizon.
Zomaar weten of het goed gaat,
‘k wou dat ik dat even kon.
Ach, de toekomst zal het leren:
Is het utopie of waar?
Maar als ‘k iets zou mogen wensen,
komen wij weer bij elkaar.
© Hans Cieremans
