Ik weet nog goed, in ‘onze tijd’
hadden we haast niets.
We deelden elkaars kleding
en ook een oude fiets.
Toch waren we tevreden
en hadden ook veel pret.
Ik sliep toen met mijn broertje
in een hoog stapelbed.
We speelden met Meccano,
we maakten vaak wat moois.
En we waren apentrots
op onze Dinky Toys.
We hadden geen tv in huis,
maar wel een radio
en luisterden naar ‘Pinkeltje’,
ach ja, dat ging toen zo.
De melkboer kwam langs de deur
en wat ik nooit vergeet:
‘Het touwtje uit de brievenbus,
waarmee hij open deed’.
Dan zette hij de flessen melk
in de lange gang.
’t Is die ‘goeie ouwe tijd’,
waar ‘k soms naar terug verlang.
Bij mooi weer buiten spelen,
met vriendjes op de stoep.
De jongens gingen voetballen,
de meisjes ‘hoelahoep’.
Een corner was een penalty,
twee corners was een goal.
We deden ‘dieffie met verlos’
op ’t plein van onze school.
En ’s avonds werd je opgefrist,
dat was in een lavet.
Na ‘het klokje zeven uur,
moesten we naar mijn bed.
We waren heel gelukkig
met wat die tijd ons gaf.
’t Is dankbare herinnering
geen mens pakt dat ooit af.
© Hans Cieremans
