Heeft iemand soms mijn ‘kluts’ gezien,
ik mis hem al een tijd.
Sinds ‘waanzin’ zich de ‘waarheid’ noemt,
ben ik mijn ‘kluts’ al kwijt.
Ik zoek mijn ‘kluts’ nu overal,
waar kan mijn ‘kluts’ toch zijn?
Misschien wel bij de avondklok,
al acht ik die kans klein.
Hoe kan ‘waanzin’, ‘waarheid’ zijn
als ‘waarheid’ het niet wint?
Dan is het toch ook niet zo gek,
dat ik mijn ‘kluts’ niet vind.
Want doordat ‘waanzin’ ‘waarheid’ is
raakte mijn ‘kluts’ verward.
Daardoor ben ik hem kwijt geraakt
en dat voelt heel apart.
Zonder ‘kluts’ snap ik het niet,
dat ‘waanzin’ ‘waarheid’ is.
Ik geloof de ‘waarheid’ wel,
maar ‘waarheid’ heeft het mis.
Hoe het zit weet ik niet meer
ik zie alleen gepruts.
En wat ik langzaamaan begrijp:
‘Ik kan niet zonder ‘kluts’.
© Hans Cieremans
