Is je ‘ík’ bedreigd, verborgen,
diep verzonken of verdwaald.
Dan wordt de regie van ‘t leven,
niet meer door je ‘ik’ bepaald.
Mijn ‘ik’ neemt het stokje over,
liefdevol en goed bedoeld.
Maar ’t is moeilijk te doorgronden,
wat jouw ‘ik’ beweegt en voelt.
Jouw ‘ik’ kan slechts iets vertellen,
met gezicht- en lichaamstaal.
Daarmee toont je ‘ik’ emoties
en mijn ’ik’ volgt dat signaal.
In een wereld van vergeten,
van verdwalen in de mist.
Waar de tijd, plaats en personen
langzaam worden uitgewist.
In die wonderlijke wereld,
neemt mijn ‘ik’ jou bij de hand,
om jouw ‘ik’ te begeleiden
tot ginds aan de overkant.
Waar je ‘ik’ niet zal verdwalen,
niet verzinkt, niet wordt bedreigd.
Plek in het geheim verborgen,
waar jouw ‘ik’ zijn rust verkrijgt.
© Hans Cieremans
