Als het dagelijkse leven
niet meer gaat zoals het ging.
Als je minder leeft met ‘toekomst’,
maar meer met herinnering.
Dan ga je balans opmaken
van het leven dat je leed,
van zowel verkeerde dingen
als het goede wat je deed.
Welke kant de balans opslaat?
Hoop’ lijk naar tevredenheid
of slaat het door naar de mislukking,
schuldgevoelens, wrok of spijt?
Je balans is heel bepalend,
hoe je ouderdom beleeft.
Of ‘t verleden je teleur stelt
of juist veel voldoening geeft.
Soms kun je niet meer bepalen
of je leven is geslaagd,
omdat de balans defect is
en herinnering vervaagt.
Dan passeert zelfs je verleden,
mondjesmaat maar de revue.
Geen herinnering, geen toekomst,
je leeft in het vluchtig ‘nu’.
Daar is alle tijd verdwenen,
wat eens ‘was’ wordt niet herkend
Slechts wat ‘is’ is soms aanwezig
in het spaarzame ‘moment’.
De balans zal niet meer uitslaan,
want die is toch immers stuk,
maar wat ‘is’ zijn ‘nu’ momenten
met nog sprankjes van geluk.
© Hans Cieremans
