We zouden zo graag
van jou willen weten
hoe jij je werkelijk voelt.
Wat is je pijn,
waarom al die onrust,
je lijkt met angst overspoeld?
We zouden zo graag
jouw wereld begrijpen,
je bent niet meer wie je was,
Jij bent zo apathisch,
verward en opstandig,
je blik is een lege grimas.
We zouden zo graag
van jou willen weten
of jij nog wel van ons houdt.
Heb je nog lief,
ondanks je argwaan
dat je geen mens meer vertrouwt?
We zouden zo graag
dat jij ons kon zeggen,
wat jouw gedachten nog zijn.
Maar je zegt niks,
we kunnen slechts gissen
en dat doet ontzettend veel pijn.
We zouden zo graag
van jou willen weten,
wat we voor jou kunnen doen.
Je leeft in jezelf,
toont weinig emotie,
je reageert nooit meer als toen.
Wij zouden zo graag,
dat wij konden helpen.
’t Lukt ons alleen in het klein.
door aandacht te geven,
door liefde te tonen,
gewoon om er voor je te zijn.
© Hans Cieremans
