Toekomst ligt in het verleden,
leven met herinnering.
Niet meer praten hoe het gaan zal,
maar vooral hoe alles ging.
Toekomst is geen plannen maken,
het is leven met de dag,
hopend op geluksmomenten
in een doorgaans hard gelag.
Toekomst is niet samen delen,
maar gescheiden van elkaar.
Ieder in een eigen wereld,
ik leef hier en jij leeft daar.
Toekomst is vooral onzeker
duurt waarschijnlijk nog maar kort.
Het is niet naar voren kijken,
maar: ‘We zien wel wat het wordt’.
Toekomst is leren berusten,
het moment is leidmotief.
De ‘waaromvraag’ heeft geen zin meer,
er is weinig perspectief.
Toekomst is het ‘nu’ omhelzen,
grijp dat ‘nu’ met liefde aan,
en geniet van de momenten,
zolang ‘nu’ nog blijft bestaan.
© Hans Cieremans
