Wat ik voel kan ik niet zeggen,
wat ik denk al evenmin.
En van mij krijg je geen antwoord
op de vraag naar levenszin.
Ik kan jou ook niet uitleggen,
waarom ik jou niet herken
Maar ik adem en ik leef nog
dat betekent dus: ‘Ik ben’.
Ja, ‘ik ben’ en heb je nodig
ook al ben ik heel ver heen.
‘Ik ben’ mens en ik wil aandacht,
laat me daarom niet alleen.
En al kan ik het niet zeggen:
Kom bij mij, dat vind ik fijn.
Je kan mij niets mooiers geven
dan er simpelweg te zijn.
En dan hoef je niks te zeggen
knuffel mij, geef mij een zoen.
Laat mij zo volwaardig mens zijn,
meer hoef je echt niet te doen.
En al geef ik geen reactie,
lijk ik mij van niets bewust.
Jouw aanwezigheid is zinvol,
‘t geeft me troost en geeft me rust.
© Hans Cieremans
