Als de toekomst is beperkt,
dan wordt samenzijn ook kort.
En dan is het onverteerbaar
als dat afgenomen wordt.
Want de tijd kent geen genade,
tikt de toekomst naar het eind.
Tijd die ik met jou wil delen,
totdat toekomst echt verdwijnt.
Nu is tijd ons afgenomen,
die niet in te halen is.
En in plaats van tijd te delen,
was er boosheid, angst, gemis.
Laten wij die tijd vergeten
en niet om gaan zien in wrok,
want ons samenzijn is kostbaar,
in de race tegen de klok.
Laten wij de dagen plukken,
die we samen kunnen zijn.
Want je weet toch na de regen,
komt er altijd zonneschijn.
En die zon zal ons bevrijden
uit het lang isolement.
Toekomst is het ‘samen’ vieren
en genieten van ’t moment.
© Hans Cieremans
