Mensen gingen stil naar binnen
en ze staakten hun gesprek.
D’ afscheidsdienst zou gaan beginnen,
iedereen zocht naar een plek.
Veel geschuifel tussen banken,
er klonk soms een snik of kuch.
Bij elkaar om God te danken,
het ging achteraf zo vlug.
Zachtjes ging het orgel spelen
met het lied: ‘Blijf bij mij Heer’.
‘t Stemde mensen tot ontroering,
afscheid nemen doet zo zeer..
Toen werd er heel mooi gesproken
in een fraaie afscheidsspeech.
”t Leven dat is afgebroken,
was heel mooi en niet voor niets.’
Dominee gaf nog zijn zegen,
dankte het bezoek en God.
Wat bemoedigende woorden,
sprak de dominee tot slot.
Daarna liepen alle gasten
langs het graf en langs de baar.
Zoals ’t volgens regels paste,
één voor één achter elkaar.
Online heb ik zitten kijken.
‘k Maakte zo het afscheid mee.
Medeleven liet ik blijken
vanuit thuis voor de tv.
Ik dacht aan de nabestaanden,
’t afscheid was zo heel apart.
‘k Had er graag bij willen wezen,
de tv ging weer op zwart.
© Hans Cieremans
