Zuster Corona was flink verkouden,
ze had het behoorlijk benauwd.
Ze was aan het werk in het verpleeghuis,
bij mensen kwetsbaar en oud.
Ze knuffelde graag met haar cliënten,
die vond ze vertederend lief.
Maar bij die mensen met veel mankementen,
was knuffelen echt wel naïef.
Zuster Corona hield van hard werken,
ze bleef heel actief aan het bed.
Ze voelde zich ziek, maar liet dat niet merken,
en toen heeft ze mensen besmet.
Iedereen ging aan het kuchen en hoesten,
het werd zorgwekkend genoemd.
Zodat er ook zieken in isolatie moesten,
het kon niet meer worden verbloemd.
Zuster Corona had thuis moeten blijven,
nu was er ineens een probleem.
Eerst dacht ze nog: ‘Niet overdrijven’,
maar het werd steeds meer extreem.
Zuster Corona zat nu thuis te treuren,
het hele verpleeghuis lag plat.
Ze zei: ‘Dit had niet mogen gebeuren
ik heb mijn gehoest onderschat’.
Voel jij jezelf als zuster Corona,
vermijdt ieder risico dan.
Dat geldt natuurlijk ook voor je collega,
blijf thuis, ook als het niet kan.
Want je wilt immers geen mensen besmetten,
zoiets heb jij nooit bedoeld.
Je zorgt voor mensen, door goed op te letten
of jij jezelf wel goed voelt.
© Hans Cieremans
