Zij houdt nog steeds van het leven,
maar houdt ‘t leven nog haar?
Want sinds Alzheimer hard toesloeg,
werd haar leven ineens zwaar.
Toch probeert ze te genieten,
van het leven dat ze leidt.
Hoe het verder zal verlopen?
‘t Ligt verborgen in de tijd.
Zij weigert om op te geven,
daarom plukt ze elke dag.
En ze is ontzettend dankbaar,
dat ze die beleven mag.
Ja, haar toekomst is onzeker,
maar ze leeft en is niet bang,
want angst voor de angst is fnuikend,
ze is optimist pur sang.
Zo houdt zij nog van het leven,
hoewel het problemen geeft.
Maar haar basis is vertrouwen,
dat ze in het leven heeft.
Dat vertrouwen geeft berusting
en ze maakt er nog wat van.
’t Leven wordt pas losgelaten,
als het echt niet langer kan.
Want ze houdt nog van het leven,
maar houdt ‘t leven nog van haar?
Want sinds Alzheimer hard toesloeg,
werd haar leven ineens zwaar.
Maar zolang ze kan genieten,
heeft haar leven kwaliteit.
Hoe het verder zal verlopen?
‘t Ligt verborgen in de tijd.
© Hans Cieremans
