Hoe eenzaam is het
als dagen verstrijken,
terwijl je niet weet waar je bent?
Als ik steeds probeer
om jou te bereiken,
terwijl jij me niet meer herkent?
Hoe eenzaam is het
om niet meer te weten,
dat jij met mij bent getrouwd?
Al zoveel jaar samen,
je lijkt het vergeten
terwijl ik nog steeds van je houd.
Hoe eenzaam is het
de grip te verliezen
op daagse werkelijkheid?
Je zoekt zonder vinden,
je kunt niet meer kiezen,
je hebt geen besef meer van tijd.
Hoe eenzaam is het
om jezelf kwijt te raken,
niet meer te zijn wie je was?
Je stralende ogen
en lach zijn veranderd
in een verdrietig grimas.
Hoe eenzaam is het
als je niet meer kunt zeggen,
wat je denkt, wat je voelt?
Als jouw lichaamstaal
aan mij moet verraden,
wat jij waarschijnlijk bedoelt?
Hoe eenzaam is het
in jouw eigen wereld?
Ik breek er haast niet doorheen.
Ik zou die wereld
zo graag met je delen
maar jij beleeft het alleen.
© Hans Cieremans
