Hij heeft de oorlog meegemaakt,
hij is nu hoogbejaard.
De herinnering zit diep,
het brengt hem van de kaart
Door dementie wordt veel herleefd,
het heden is hij kwijt.
Dat versterkt herinnering
aan de oorlogstijd.
Hij woonde toen in Rotterdam,
dat werd gebombardeerd.
Zijn ouders kwamen daarbij om,
maar hij bleef ongedeerd.
Traumatische gebeurtenis,
‘t werd nooit meer verwerkt.
Maar haast niemand weet dat meer,
dus wordt het niet gemerkt.
Bijvoorbeeld bij een barbecue
wordt hij heel angstig want,
dan ruikt het naar de slachtoffers,
die destijds zijn verbrand.
Ook als een vliegtuig over vliegt,
raakt hij in paniek.
De oorlog speelt weer door zijn hoofd
vol wanhoop en tragiek.
Op vier mei klinkt op tv
om acht uur de ‘last post’.
Wie herkent zijn onrust dan,
wie geeft hem dan nog troost?
Na driekwart eeuw herdenken wij
‘Nederland is vrij’.
Maar de oorlog in die man,
gaat nooit meer voorbij.
© Hans Cieremans