Het is tien uur, oudejaarsavond,
de mensen liggen op bed.
De televisie, die heel de tijd aanstond
wordt voor de nacht uitgezet.
De nachtdienst komt zo, er staan oliebollen
bij de zusterpost klaar.
De avonddienst doet nog een laatste controle,
de laatste van het oude jaar.
Het is elf uur, oudejaarsavond,
er wordt veel gekucht en gesnurkt.
Een fles champagne die bij ook de post staat
wordt door de nachtdienst ontkurkt.
Dan gaat een bel, er moet iemand plassen,
de zuster helpt haar naar ’t toilet.
‘Welterusten mevrouw, weer lekker gaan slapen’,
de zuster brengt haar weer naar bed.
Het is twaalf uur, oudejaarsavond,
dit jaar blijft het stil op de straat.
De zuster pakt haar mobiel, belt het thuisfront,
hetgeen de bewoners ontgaat.
Zij slapen door, het blijft rustig binnen,
de nachtzuster schrijft overdracht.
Om zeven uur gaat de dagdienst beginnen,
het einde van oudejaarsnacht
Het is half acht, het is Nieuwjaarsmorgen,
de vroege dienst staat weer klaar
om liefdevol voor de mensen te zorgen,
zo gaat oud en nieuw ieder jaar.
Zo was het, zo is het, zo zal het ook blijven,
verzorgers gaan dag en nacht door.
Waardering is met geen pen te beschrijven,,
tekort schieten woorden daarvoor.
© Hans Cieremans
