Ik mis je waar ik ga of sta,
dag en nacht, altijd.
En nu komt er het kerstfeest aan
met zijn gezelligheid.
Daar zie ik reuze tegenop,
want kerst is samenzijn.
En jij bent er nu niet meer bij,
zo doet kerst extra pijn.
Ik ga wel naar mijn kinderen,
waar moet ik anders heen?
De kinders hebben ‘t gevraagd,
zo ben ik niet alleen.
Ach ja, dat geeft ook afleiding
en het verdrijft de tijd.
De kleinkinderen die zijn ook leuk,
het breekt de somberheid.
Mijn kinderen doen vast hun best,
ook zij zijn van de kook.
Zij begrijpen wat ik voel,
zij missen jou toch ook.
Je zult in hun gedachten zijn,
net zoals bij mij.
En zo ben jij, ondanks ‘t gemis
er met de kerst toch bij.
© Hans Cieremans
