‘k Laat je los, dat wil niet zeggen,
dat je uit mijn hart verdwijnt.
Je zult altijd bij me blijven,
ook al nadert straks je eind.
Want je blijft met mij verbonden,
al is ‘t anders dan voorheen.
Niets kan onze liefde scheiden,
zelfs al laat je me alleen.
Men zegt: ‘Geef het maar een plekje’,
maar zo’n plekje heb ik niet.
Jij blijft wel met mij verweven,
dat geeft troost in mijn verdriet.
Zo blijf jij voor altijd bij me,
daarop krijgt de tijd geen vat.
Net als de herinneringen,
die ik samen met jou had.
Mijn verdriet, dat is de vreugde,
die ik zonder jou straks mis.
Vreugde die we samen deelden,
’t blijft in mijn gedachtenis.
Jij verdwijnt nooit uit mijn leven
en wie weet komt eens de dag,
dat w’ elkaar weer gaan ontmoeten,
dat ik jou omhelzen mag.
© Hans Cieremans
