Blijf bij mij, als ik ga lopen,
houd mij vast, laat mij niet los.
Loop met mij ‘het pad van hopen’,
door een ondoordringbaar bos.
Slecht begaanbaar is het bospad,
toch moet ik er overheen.
Help mij mee daar ‘hoop’ te vinden,
want ik kan dat niet alleen.
Zonder hoop is al verloren,
zonder hoop kom ik niet ver.
Help mij over barricades,
ze zijn talrijk, her en der.
Kom ga mee, laat mij niet dwalen,
blijf bij mij zolang ik loop.
Al vind ik maar een klein sprankje,
een klein sprankje nieuwe hoop.
Hoop, dat ik de zon zie schijnen,
hoop, dat liefde overwint.
Hoop, dat angsten gaan verdwijnen,
hoop, dat ik mezelf weer vind.
Hoop, dat ik weer kan onthouden,
hoop, dat ik jou ooit weer zie.
Hoop op toekomst, eens weer samen
zonder vrees voor dementie.
© Hans Cieremans
