Protocollen zijn op orde,
net zoals de zorgdossiers.
Alles keurig opgeslagen
in een map of database.
En je haalt het zo tevoorschijn
met één drukje op de knop.
De inspectie is tevreden
en noemt het verpleeghuis ‘TOP’.
Plannen, afspraken en regels,
de verzorging schrijft en schrijft.
Terwijl cliënten zich afvragen,
waar nu zusters’ aandacht blijft.
‘Ik moet even rapporteren,
straks mag u naar de wc.
Nog maar even plas ophouden,
eerst moet nu het zorgdossier’.
Maar mevrouw kon het niet houden,
daardoor werd haar kleding nat.
Doordat zuster lang moest schrijven,
was geen tijd meer voor een bad.
’t Eten was ook koud geworden,
door tekort aan personeel.
’t Eten was dus niet meer lekker,
daarom at mevrouw niet veel.
In ‘t dossier werd toen geschreven,
onnauwkeurig, onterecht,
dat mevrouw incontinent was
en ze at steeds vaker slecht.
Hoeveel aandacht wordt gegeven,
blijft door vaagheden omhuld.
Maar inspectie is tevreden:
‘Het dossier is ingevuld’.
© Hans Cieremans
