Zorg gericht op de beleving,
is vaak een verpleeghuistrend.
Je creëert dan een omgeving,
die de oudere herkent.
Je benadert de cliënten
met respect en empathie.
Het zijn mooie idealen,
maar ‘t strand vaak in theorie.
Zorg gericht op de beleving,
is helaas een groot probleem.
want dan moet je creatief zijn
en dat past niet in ‘t systeem.
Want zorg moet beheersbaar wezen,
werken volgens protocol
tijd en personeel ontbreken,
de agenda’s staan propvol.
Tijd gaat op aan rapporteren,
regeltjes, vergadertijd.
Roosters maken, innoveren,
met als doel meer kwaliteit.
Zo gaat dure tijd verloren,
haalt men niet ‘de zorg op maat’.
Zie je bordjes; ‘hier niet storen’
en er wordt heel veel gepraat.
Zorg gericht op de beleving,
is een mooie theorie,
‘Leef je in in de beleving
van de mens met dementie’.
’t Kan alleen als ’t tij gaat keren,
stop met schrijven, maar ga ‘doen’
en beperk het registreren,
want daar wringt een grote schoen.
© Hans Cieremans
