Als de zon schijnt, maar ’t blijft donker,
buiten warm, maar binnen kil.
Als de klok niet meer wil tikken,
en de tijd staat zwijgend stil.
Als het jij en ik verandert,
dichtbij onbereikbaar is.
Als je niets meer kunt herkennen,
dan voel ik hoe ik je mis.
Als het vasthouden toch loslaat,
als het brandend kaarsje dooft.
Als een wonder stopt met hopen,
omdat niemand het gelooft.
Als de deuren zijn gesloten,
vrijheid bruut ontnomen is.
Als de liefde niet herinnert,
dan voel ik hoe ik je mis.
Als het eind een nieuw begin is
in het onbekende land.
Als een droom opnieuw mag dromen,
ergens aan de overkant.
Als de zon tranen zal drogen
en tijd onbelangrijk is.
Als er nooit meer wordt vergeten,
voel ik troost in mijn gemis.
© Hans Cieremans
