Lief, klein kleurrijk vlindertje,
ontpopt uit je cocon,
wat fladder je hier vrolijk rond
in de zomerzon.
Soms zit je maar heel even stil,
op een ligusterheg.
Daar spreid je wijd je vleugels uit,
daarna vlieg je snel weg.
Lief, klein kleurrijk vlindertje,
dansend in de wind.
Je zijdezachte vleugeltjes
zijn zo fraai getint.
Ondanks je korte leventje,
maak je mensen blij.
Want als een mens verdrietig is,
dan fladder je voorbij.
Lief, klein kleurrijk vlindertje,
straks vlieg je naar het licht.
Ik kijk je na zolang ik kan,
dan raak je uit het zicht.
Jij bracht me in verwondering,
nadat je bent ontpopt.
Symbool van liefde en van troost,
van leven dat nooit stopt.
© Hans Cieremans
