Wat doen we met moeder
straks met het kerstfeest?
Zijn we allemaal bij elkaar?
Ieder jaar weer,
zit ik met die kwelgeest,
het is best belastend voor haar.
Mijn pa wil het graag,
ze hoort er toch ook bij?
Hij heeft haar zo graag bij ons thuis
Maar door al die drukte
wordt zij overprikkeld,
is zij beter af in dat huis.
Ze vraagt zoveel aandacht,
vooral van mijn vader,
het is voor de stemming heel slecht.
Want als hij niet luistert,
dan wordt ze steeds kwader,
als hij niet doet wat zij zegt.
En bij het kerstmaal
helpt hij haar met eten,
geen tijd voor zijn eigen diner.
Zeg ik er iets van,
dan laat hij me weten:
‘Bemoei jij je daar nou niet mee’.
Mijn man en de kinders
worden chagrijnig.
Ieder jaar zie ik dat weer.
En ik word verdrietig
en eet nog maar weinig.
Het kerstmaal smaakt mij ook niet meer.
Toch kan ik het niet
over mijn hart verkrijgen,
dat ma er met kerst niet bij is.
Want ook dan zal mij
het eten niet smaken,
omdat ik haar vreselijk mis.
Wat doen we met ma,
straks met het kerstfeest,
we zijn allemaal bij elkaar?
Ieder jaar weer
zit ik met die kwelgeest,
zit met mijn handen in ’t haar.
Straks is het kerst,
zal ik moeder vragen?
Houd ik gewoon mijn fatsoen?
Ik weet het niet meer,
ik wil ook niet klagen.
Wat moet ik met moeder nou doen?
© Hans Cieremans
