Hij ging elke zondagmorgen
naar het schooltje op de hoek,
met een kwartje voor de zending,
veilig in zijn korte broek.
En de juf heette hem welkom:
”k Vind het fijn dat jij er bent.’
Stopte hij in ‘t zendingsbusje
braaf zijn vijfentwintig cent.
Daarna ging de juf vertellen
over Mozes, over Ruth
‘Maar’ zei hij ‘Het allermooiste
vond ik Jozef in de put’.
Op het traporgel met krukje
werden liedjes begeleid.
‘Hoger dan de blauwe luchten’
zongen kind’ ren in die tijd.
Elke week werd er een plaatje
door de juffrouw uitgedeeld.
Daarop werden de verhalen
van de zondag uitgebeeld.
Met de kerst kreeg hij een boekje:
‘Van het huisje in de sneeuw’.
Zo ging dat de jaren vijftig
van de nu voorbije eeuw.
Hij ging elke zondagmorgen
naar het schooltje op de hoek,
met een kwartje voor de zending
veilig in zijn korte broek.
’t Zondagsschooltje van mijn vader,
twijfel was toen zekerheid.
Kostbare herinneringen
uit een lang vervlogen tijd.
© Hans Cieremans
