Vier oude mensen,
met zoekende blikken,
je hoort een pendule,
monotoon tikken.
Op tafel een mandje,
een nep plastic plantje,
brocante kleedjes,
een oud wandtapijt,
beklemmende stilte,
terwijl tijd verglijdt.
Op een kantoortje
staan zusters te praten.
De sfeer is bedompt,
de stemming gelaten.
Vier oude mensen,
die koffie krijgen
aan een ronde tafel,
ze dutten of zwijgen.
Omdat ze niets willen,
zuster deelt pillen,
voor na het eten,
met een hap vla,
zo glijdt ‘t naar binnen,
ze rusten daarna.
En dan is het tijd
voor activiteiten,
voor wat ontspanning,
wat spontaniteiten.
Om vier uur terug
naar de ronde tafel.
Ze krijgen wat sap,
met een stroopwafel,
Bij ’t avondeten
wordt niet veel gegeten.
En om zes uur,
nog koffie gezet.
Niet veel personeel,
dus vroeg naar hun bed.
Vier mensen zijn moe
en als ze gaan gapen,
zeggen de zusters,
‘’t Is tijd om te slapen’.
En morgen????
Vier oude mensen,
met zoekende blikken,
je hoort een pendule,
monotoon tikken.
Op tafel een mandje,
een nep plastic plantje,
brocante kleedjes,
een oud wandtapijt,
beklemmende stilte,
terwijl tijd verglijdt.
Op een kantoortje
staan zusters te praten.
De sfeer is bedompt,
de stemming gelaten.
© Hans Cieremans
