Moederlief heeft alzheimer,
ze is nogal ver heen
Vader zorgt nog voor haar,
maar hij is slecht ter been.
Nee, het is niet makkelijk,
Ik woon er ver vandaan.
Ik heb ook puberkinderen,
een man, een drukke baan.
De Sandwichleeftijd noem ik dit,
ieder trekt aan mij.
Mijn ouders, man en kinderen,
daar komt het werk nog bij.
Ik geef ze aandacht allemaal,
ik voel dat als een ‘must’.
Maar hoelang houd ik dit nog vol,
ook ik verlang naar rust.
Vierentwintig uur per dag,
ik heb een slaaptekort.
En het lijkt soms werkelijk
of het steeds erger wordt.
En als ik soms chagrijnig ben
of heel snel aangebrand.
Dan zeggen ze: ‘Hoe kan dat nou,
is er iets aan de hand?’
Mantelzorger, moederschap,
echtgenote, werk.
Ik ben een ware duizendpoot,
maar hoe lang blijf ik sterk?
Vraag ik anderen om hulp,
dan geven ze niet thuis.
Soms verlang ik zelf ook
naar het bejaardenhuis.
© Hans Cieremans
