Niets meer om naar uit te kijken,
plannen maken lukt niet meer.
En de tijd, die heelt geen wonden,
tijd verdwijnt en dat doet zeer.
’t Leven kent nog slechts momenten,
een beleven, hier en nu.
Een herinnering aan het verleden,
passeert soms vaag de revue.
En de toekomst? Ach je weet niet,
wat je nog aan toekomst hebt.
Maar de hoop op plannen maken,
die is langzaam weg geëbd.
En daar moet je maar mee dealen,
met zo’n leven zonder tijd.
Met zijn vluchtige momenten,
dierbaar, maar ook zo weer kwijt.
Dus die vluchtige momenten,
kennen maar heel weinig tijd.
Maar als jij ze zult bewaren,
blijven ze in eeuwigheid.
© Hans Cieremans
