Alweer een ZZP-er,
alweer een uitzendkracht,
alweer een nieuwe zuster,
die werkt hier in de nacht.
Een onbekende ‘flexer’
uit een banenpoule.
Waar is die vaste zuster nou?
Het geeft zo’n naar gevoel.
Waar is toch die vertrouwde,
lieve vaste kracht?
Ze kennen mij alleen nog maar
van een overdracht.
Er wordt zo vaak gewisseld.
Waar is mijn privacy?
Want daar ben ik op gesteld,
al heb ik dementie.
Wie is die vreemde dame,
die mij vanochtend wast?
En die ik daar zie rommelen
in mijn kledingkast?
Ach ja, ze doet best aardig,
maar wat weet zij van mij?
Ze geeft koffie met suiker,
maar ik ben suikervrij.
Ze leest ook in mijn status,
dat gaat haar toch niks aan.
Waar zijn al die zusters toch,
met een vaste baan?
Die voor mij willen zorgen,
spontaan en creatief.
Niet werkend volgens regeltjes,
maar warm, vertrouwd en lief.
© Hans Cieremans
