Door een zacht briesje de lucht in gedreven,
danst een witte ballon.
Een briefje er aan, waar jouw naam staat geschreven,
fladdert het richting de zon.
Witte ballon met dat piepkleine briefje,
in ‘t blauwe decor van de lucht.
Vindt zo zijn weg naar het licht toe mijn liefje,
nu je de aarde ontvlucht.
Witte ballon dansend over de bomen,
over het land en de zee.
Eens zal je op je bestemming aankomen,
het windje voert je wel mee.
Witte ballon naar de hemel gezonden,
het is vast een boeiende reis.
Ik hoop naar een plek, waar de rust wordt gevonden
in een verdiend paradijs.
Witte ballon symbool van jouw leven,
vol liefde, kwetsbaar, spontaan.
Mijn hart roept jouw naam op het briefje geschreven,
ik laat je met tegenzin gaan.
Ik heb je zolang als ik kon nagekeken,
jij gaat het licht tegemoet.
Je vliegt van me weg, maar het touw zal nooit breken.
Ik huil, maar geloof ook: ‘t Komt goed.’
Witte ballon eens zal je neerdalen
in ‘t land van vrede en rust.
Ik wacht op de dag dat je mij op komt halen
en mij weer hartstochtelijk kust.
Eens komt die dag, zo wil ik geloven,
vlieg ik als een witte ballon.
Naar waar jij bent, ergens hier boven.
Wacht op mij lief tot ik kom.
© Hans Cieremans
