Als ik vroeger wel eens bang was
of ik had iets stouts gedaan.
Als ik ik daarom dan moest huilen,
kroop ik dicht tegen je aan.
Dan ging jij me altijd troosten,
sloeg je armen om mij heen.
En dan droogde jij mijn tranen,
liefdevol en een voor een.
Jij verzorgde mij vol warmte
en had voor mij altijd tijd.
Onvoorwaardelijke liefde,
bracht mij naar volwassenheid.
Op de dag dat ik uit huis ging,
heb je mijn jeugd uitgezwaaid.
Nu de Alzheimer jou teistert,
zijn de rollen omgedraaid.
Als jij nu soms wel eens bang bent
of je hebt iets vreemds gedaan.
Als je daarom dan moet huilen,
kruip ik dicht tegen je aan.
Dan probeer ik je te troosten,
sla mijn armen om jou heen.
En dan droog ik al je tranen,
liefdevol en een voor een
© Hans Cieremans
