Eens schrijf jij de laatste bladzij
van je eigen levensboek.
Is je inkt op, is je pen leeg,
gaat het licht uit, valt het doek.
In jouw boek zal jij steeds schrijven
tot je allerlaatste snik.
Soms wordt het een heel dun boekje,
soms wordt het juist superdik?
In jouw boek schrijf je verhalen,
vol met jouw herinnering.
Soms dan blijft je boek gesloten,
soms dan leest er iemand in.
Jij beschrijft de laatste bladzij,
’t einde van jouw levensspoor.
Een verhaal met open einde,
daarmee geef je leven door.
Dus……
Eens schrijft hij/zij de eerste bladzij
van zijn/haar nieuwe levensboek.
Nieuwe inkt en nieuwe pennen,
’t licht gaat aan, open het doek.
© Hans Cieremans
