Mijn over-oma, doet soms raar,
ze is al heel erg oud.
Maar toch ga ik graag naar haar,
omdat ik van haar houd.
Mijn moeder zegt: ‘Oma is ziek,
maar houdt ook nog van ons’
Vroeger was mijn oma sjiek,
maar nu is zij een slons.
Soms ga ik met mijn moeder mee,
bij oma op bezoek.
Dan slaapt ze vaak bij de tv,
soms plast ze in haar broek.
En als ik dan hard ‘oma’ roep,
dan lijkt ze niet meer blij.
Vroeger gaf ze mij steeds snoep,
maar dat is nu voorbij.
Soms weet ze niet meer hoe ik heet,
vraagt zij: ‘Ben jij Jeroen?’.
Gek toch, dat ze dat vergeet,
maar ik krijg wel een zoen.
Dan geef ik haar een tekening,
met hartjes en een paard.
Ze geeft me de verzekering,
dat zij hem goed bewaart.
Oma is heel anders nou,
dan ik het was gewend
Vroeger gaf ze nooit een snauw,
ze noemen haar dement.
Mijn over-oma doet soms raar,
maar ook al is ze oud.
Ik kom altijd graag bij haar,
omdat ik van haar houd.
© Hans Cieremans
