Zaterdagavond,
de straten verlaten,
Nederland zat bij de buis.
Eén van de acht,
de mensen die zaten
bij de tv, lekker thuis.
Wat nu over blijft
zijn vrolijke beelden,
zwart-wit had toen al veel kleur.
De warme sfeer,
die Mies met ons deelde
hield mensen binnen de deur.
De lichten zijn uit,
het doek is gevallen,
de lopende band loopt niet meer.
De spot staat op zwart
en geen bingoballen,
zo is het nu eenmaal een keer.
Voor Mies kwam de dag,
die niemand zal missen,
de dag van afscheid en pijn
Een tijdperk verdwijnt
achter coulissen.
Nooit meer als toen zal het zijn.
Dag lieve Mies,
we zullen je missen,
koningin van de tv.
Herinneringen,
die niet zijn te wissen,
moeder, vriendin, coryfee.
Wat jij mensen bracht,
bemoedigde velen.
‘t Is iets wat nimmer verdwijnt.
We hopen dat jij nu
een hoofdrol mag spelen,
daar waar de mooiste spot schijnt.
© Hans Cieremans
