Wat je denkt en voelt,
zegt, begrijpt, bedoelt,
is ongrijpbaar en dat doet pijn.
Slechts je lichaamstaal,
vertelt jouw verhaal
en ik moet de vertaler zijn.
Soms dan kun je vrolijk zijn,
soms dan ben je boos,
soms kun je onrustig zijn,
soms lijk je emotieloos.
Zie ik jouw gezicht,
met je ogen dicht
zonder één helder ogenblik.
Dan lijk jij ver weg
hoort niet wat ik zeg,
diep verborgen in je ‘ik’.
Dan ineens herken je mij,
‘k zie je ogen open slaan.
En dan laat je mij heel blij
jouw wereld even binnen gaan.
Dan krijg ik een zoen,
even net als toen
een moment van gelukkig zijn.
Met jouw lichaamstaal,
prikt een zonnestraal
in mij door uit jouw mistig brein.
Dat maakt dan mijn dag weer goed,
als je even bij me bent.
En samen dan genieten we,
al is het maar voor één moment.
© Hans Cieremans
