Veel mensen vragen vaak aan haar:
‘Hoe gaat het met je man?’
Dan zegt zij dat hij dementeert
en niet zo veel meer kan.
De mensen zeggen: ‘Ach, wat triest,
heel veel sterkte hoor’.
Met een bemoedigende blik,
lopen zij daarna weer door.
De boodschappen, die zijn weer thuis.
Haar man kijkt naar t.v.
Hij reageert niet op haar komst,
zij nam een visje mee.
‘Een lekkerbekje, eet maar op,
daar houd je toch zo van?’
Hij liet het staan, zij vroeg aan hem
‘Wil jij iets anders dan?’
Ze had een engelengeduld,
maar was het zorgen moe.
Altijd maar dat onbegrip
en dat verward gedoe.
Soms ging ze alleen wandelen,
zomaar zonder plan.
Weer vroeg er iemand onderweg:
‘Hoe is ‘t met je man?’
Ze antwoord heel beleefd en zegt,
dat hij niet veel meer kan.
‘O, wat erg, nou sterkte hoor,
de groeten aan je man’.
Komt zij thuis van de wandeling,
kijkt haar man naar t.v.
Hij reageert niet op haar komst,
ze nam daarom niks mee.
Heel haar leven draait om hem,
hij kan er niks aan doen.
Maar ze denkt aan vroeger tijd,
wat was het anders toen.
Maar toen tijdens het winkelen,
was daar ineens een vrouw,
die vroeg, wat een verademing:
‘Hoe gaat het nou met jou?’
© Hans Cieremans
