Bij zijn dagelijkse ‘bakkie’,
dronk hij altijd een ‘cognaccie’,
met daarbij een klein ‘gebakkie’
en zijn vrouwtje deed dan mee.
Maar ze had haar eigen ‘flessie’
met daarin een heerlijk ‘bessie’,
samen keken ze naar Messi,
naar het voetbal op tv.
Maar toen kreeg hij melanomen
en toen werd hij opgenomen.
Hij is nooit meer thuis gekomen,
ging naar het verpleeghuis toe.
Koffie had daar een raar ‘smaakie’,
geen ‘gebakkie’ maar een ‘kaakie’.
Ja, hij mist zijn ‘bakkerszaakie’,
zijn ‘cognaccie’ was taboe.
Stiekem nam hij soms een ‘slokkie’,
zuster stak daarvoor een ‘stokkie’,
stuurde hem t ’rug naar zijn ‘hokkie’
en het werd geregistreerd.
Hij kreeg niet wat hij zou willen,
maar kreeg wel op tijd zijn pillen,
die zijn drankbehoefte stillen.
Nee, dat huis was niet verkeerd.
‘Prima huis’ zei de inspectie,
‘zij doen alles aan protectie,
compliment voor de directie,
dat mag ook wel eens gezegd’.
De man is toen overleden,
omdat pillen niets meer deden.
Maar de man stierf ontevreden,
hij werd droog- en afgelegd.
© Hans Cieremans
