Een stoet trok voorbij
op de Waalsdorpervlakte
in een sereen defilé.
De lucht kleurde rood
en de avondzon zakte
achter de einder in zee.
De klok heeft geluid,
het Wilhelmus geklonken,
‘t herdenken is weer voorbij.
De stoet gaat naar huis
in gedachten verzonken.
Waalsdorpervlakte, 4 mei.
De nacht is gevallen
op de Waalsdorpervlakte.
De rust wordt niet meer verstoord.
De plek waar de vijand
eens mensen oppakte
die daar bruut zijn vermoord.
Een krekel tjilpt nog
wat nacht’lijke akkoorden,
het is verder ijselijk stil.
De wind die steekt op
en komt uit het noorden,
Waalsdorpervlakte zo kil.
Waalsdorpervlakte
de ochtend gaat gloren.
Bevrijdingsdag staat voor de deur.
De dag waarop vrijheid
opnieuw is geboren
Waalsdorpervlakte in kleur.
Een bloemenzee
en de vlaggen die wapp’ren.
De meizon maakt mensen blij
De nacht is voorbij
dank zij dapperste dapp’ren,
Waalsdorpervlakte, weer vrij.
Waalsdorpervlakte,
waar wij in het heden
denken aan wat nooit meer mag.
Gebied dat we altijd
met eerbied betreden,
waar vrijheid het levenslicht zag.
Die plek werd door offers
de vrijheid verworven.
Het maakt ons dankbaar en blij.
God zorgt voor hen,
die voor ons zijn gestorven.
Waalsdorpervlakte, 5 mei.
© Hans Cieremans
