Er zijn zoveel managers,
altijd druk bezet.
Het ontbreekt hen aan de tijd
voor handen aan het bed.
Want alles moet geregistreerd,
volgens de wet verplicht.
En dan naar een vergadering.
Dat noem je klantgericht.
Er is personeelstekort
de zorgtijd beperkt.
De zuster die chagrijnig wordt
raakt danig overwerkt.
Dan worden fouten snel gemaakt
ten koste van de klant.
Omdat men overspannen raakt,
loopt het snel uit de hand.
Dan komt inspectie op bezoek,
die dan een oordeel velt.
‘Dit huis staat nu als zwak te boek,
het is hier slecht gesteld’.
De zusters zijn haast radeloos,
want zij krijgen de schuld.
De inspectie gaan dan weer,
de zakken goed gevuld.
En in het bed ligt de cliënt,
geen zuster is te zien.
Eerst ‘t zorgplan up to date,
dan is er tijd misschien.
Wie weet zo rond het middaguur,
voor hulp bij het diner.
Maar dan weer snel naar het kantoor,
t ’rug naar het zorgdossier.
Het klantgerichte zorgplan,
daarvan klopt echt geen zier.
Dat is intussen niks meer dan
schijnwaarheid op papier.
Maar de inspectie is tevree,
als het dossier maar klopt.
Om zes uur wordt men klantgericht
weer in zijn bed gestopt.
© Hans Cieremans
