Plannen vallen in het water,
toekomst is herinnering.
Er is vroeger, maar geen later,
‘dan’ is ‘toen’, nadat je ging.
Zomaar weg, van ons vertrokken
naar een wereld zonder tijd.
Waar de wijzers van de klokken,
tikken in de eeuwigheid.
Zo ver weg van mij verdwenen
zit je in mijn hart vlakbij.
In mijn droom ben je verschenen
en zo ben je toch in mij.
In een ruimte-loze vrijheid
zijn de grenzen niet te zien.
Het is slechts gevuld met blijheid,
waar ik jou hoop weer te zien.
Daar verdampen bitt’re tranen,
op de grazig groene wei.
Komen wij misschien weer samen
met geliefden van voorbij.
Van verdriet is nooit meer sprake,
treur ik niet om je verlies.
Dan gaan wij weer plannen maken.
Nou tot dan lief, ‘Rest In Peace’.
©Hans Cieremans
